SUITA: Wiesz, że dzieciaki już jutro idą do szkoły?
ARIA: Nareszcie, nie będą się tak wydzierały na podwórku u sąsiada.
SUITA: Przeszkadzało ci to?
ARIA: Nie, ale miałam wielką ochotę pobiegać i poszczekać z nimi, a nie mogłam. To mnie denerwowało.
SUITA: Koniec wakacji i chyba koniec ładnej pogody. Niedługo trzeba będzie sprzątnąć i umyć basen.
ARIA: Zaczną spadać liście, więdnąć kwiaty…
SUITA: Pochowa się mięso ogrodowe.
ARIA: Masz na myśli ślimaki i żaby?
SUITA: Poniekąd.
ARIA: Mnóstwo ślimaków wyszło po deszczu, idziemy zapolować?
SUITA: Lepiej nie, możemy się zatruć.
ARIA: Przecież to tylko tak dla sportu, nie będziemy ich jeść! A wiesz, że w lasku pojawiła się wiewiórka?
SUITA: Mało mnie to interesuje, i tak jej nie złapiemy. To jedno z nielicznych stworzeń szybszych od nas.
ARIA: Poszukajmy grzybów, Pani ugotuje na nich zupkę.
SUITA: Nie lubię grzybowej.
ARIA: No to chodź na maliny, tylko uważaj, na nich siedzą maleńkie ślimaczki, trujące!
SUITA: Zadowolę się pomidorkami koktailowymi. No może jeszcze zjem gruszkę.
ARIA: Wiesz, że ta wiewiórka próbowała się ulokować w budce dla ptaków, tej na której pozowałyśmy do zdjęć, ale widocznie stwierdziła, że to trochę za nisko i może być niebezpiecznie. Przeskoczyła na wysoką sosnę w lasku.
SUITA: Może znajdzie sobie lepszą kryjówkę.
ARIA: U nas jest sporo orzechów włoskich i laskowych, pojawiły się żołędzie, dojrzewa głóg i jarzębina, widocznie to ją przekonało do zasiedlenia nowego terenu. Nie będzie głodna.
SUITA: Jeszcze nie było wiewiórek w Terierogrodzie. Nie wiadomo jak się z nimi dogadywać.
ARIA: Zostaw to mnie, wszystko załatwię, kiedy przyjdzie czas, jestem doskonałą mediatorką.
SUITA: Nie wątpię, tylko czy nie zagrozi naszym interesom?
ARIA: Do tej pory nie słyszałam o konfliktach psio- wiewiórczych.
SUITA: Zawsze może być pierwszy raz…
ARIA: Wyglądała na miłą, siedziała na drzewie i uważnie mi się przyglądała.
SUITA: A ty co? Rozmawiałaś z nią?
ARIA: Tylko oszczekałam.
SUITA: Szczyt dyplomacji…