Aria: Suita, co czytasz?
Suita: Artykuł sprzed tygodnia.
Aria: Jeśli jest tam coś o psach – to szczekaj.
Suita: Japońscy badacze sprawdzali, dlaczego psy polubiły ludzi i z leśnych drapieżników stały się kanapowcami, czekającymi na podrapanie za uszami.
Aria: Nie wszystkie psy sa kanapowcami.
Suita: Badacze wskazują, że prawdopodobnie doszło do mutacji genów.
Aria: Jakich genów?
Suita: Genów, które są odpowiedzialne za reakcje organizmu na stres.
Aria: Nic nie rozumiem.
Suita: Cały artykuł jest tu.
Aria: Nie mam zamiaru tego czytać. Szczeknij wnioski.
Suita: Dzięki mutacjom genowym wilki zdołały przełamać swoje wrodzone odruchy i zbliżyć się do człowieka. Dzięki mutacjom odczuwały mniejszy strach i agresję i odważniej komunikowały się z ludźmi.
Aria: i W ten sposób wilki stały sie psami?
Suita: Tak twierdzą uczeni.
Aria: Mam wątpliwości. Czy wilki stały sie psami, a potem doszło do mutacji wspomagających interakcje, czy najpierw u wilków doszło do mutacji i dlatego dały się oswoić?
Suita: Według tych badań to zaszła ta druga możliwość.
Aria: Dziwna ta genetyka. Mutacje pojawiają się zawsze wtedy, gdy są potrzebne.
Suita: Mutacje zachodzą. Organizm albo na nich zyskuje albo traci. Utrwalane są te, na ktorych organizm lub gatunek zyskuje.
Aria: Ale wilki nie zyskały na udomowieniu. Zyskał człowiek, który przygarnął zwierzaki, a zwierzaki odwdzięczyły się miłością i przywiązaniem.
Suita: Lubisz ludzi?
Aria: Kocham ludzi, ale i boję się ich, chociaż nie boję się żadnych zwierząt.
Suita: A ja kocham ludzi i nie boję się ani ludzi ani żadnych zwierząt.
Aria: Ale obie uznajemy hierarchię w stadzie. Nie boję się ciebie, ale podporządkowuję się.
Suita: To też genetyka. Hierarchia się opłaca i dlatego występuje. I u ludzi i u zwierząt.
Aria: Dzięki temu my mamy ukochanych ludzi, a ludzie mają ukochane psy.
Suita: A rozważanie, dlaczego ludzie lubia psy – zostawmy na kiedy indziej.
Aria: Jasne, zmutowany wilku.
Suita: Wrrr!