Aria: Suitka, opowiesz mi coś o jakims fajnym psie?
Suita: Opowiem ci o Dżoku.
Aria: No to szczekaj.
Suita: Dżok był mieszańcem. Żył z panem w Krakowie. Pewnego razu pan zmarł na zawał serca na mieście.
Aria: Ojej! To straszne.
Suita: Dżok nie mógł pogodzic się ze śmiercią pana. Czekał na niego w tym miejscu około roku. Dokrmiali go okoliczni mieszkańcy.
Aria: Kochani ludzie!
Suita: Wreszcie Dżok pozwolił się przygarnąć nowej właścicielce.
Aria: To dobra wiadomość.
Suita; Dobra, ale tylko przez chwilę. Nowa pani zmarła na serce. Dżok uciekł i wałesał się po terenach
kolejowych. Pewnego dnia wpadł pod pociąg.
Aria: Serce zaczęło mnie boleć.
Suita: W 2001 roku pomnik Dżoka – według projektu Bronisława Chromego stanął – mimo wielu przeszkód – w Krakowie, na bulwarze Czerwieńskim nad Wisłą, w pobliżu Wawelu i mostu Grunwaldzkiego. Był to wowczas trzeci pomnik psa na świecie.
Aria: W sąsiedztwie smoka!
Suita: Tak. Napis na pomniku: “Pies Dżok. Najwierniejszy z wiernych, symbol psiej wierności. Przez rok
/1990–1991/ oczekiwał na rondzie Grunwaldzkim na swojego pana, który w tym miejscu zmarł.”
I po angielsku: “Dżok, the dog. The most faithful canine friend ever, epitomising a dog’s boundless devotion to his master. Throughout the entire year /1990–1991/ Dżok was seen waiting in vain at the rondo Grunwaldzkie roundabout to be fetched back by his master, who had passed away at the very site.”.
Aria: Wspaniały pomnik. Dłonie obejmujące psa, który wyciaga lewą łapę do człowieka. Dżok stał się symbolem wierności i więzi zwierzęcia z człowiekiem.
Suita: O Dżoku napisano trzy książki: “Dżok – najnowsza legenda Krakowa”, “Dżok – legenda o psiej wierności”, “Pies Dżok. Najwierniejszy z wiernych’
Aria: Pewnie nigdy nie pojedziemy do Krakowa.
Suita: Ale z pewnościa spotkamy go kiedyś za Tęczowym Mostem.
Aria i Suita: Trzymaj się Dżok. Dzięki swej miłości i wierności nie umarłeś jeszcze tak naprawdę …