Aria: Suita, co czytasz?
Suita: Artykuł sprzed dwóch miesięcy.
Aria: Jeśli to coś o psach, to szczekaj!
Suita: Artykuł próbuje wyjaśnić dlaczego małe psy żyją dłużej niż małe.
Aria: Próbuje?
Suita: Podobno naukowcy obliczyli, że każde 2 kg masy ciała psa skraca jego życie o miesiąc. Podobno większe psy częściej chorują na nowotwory. Twierdzą też: “Większy pies szybko rośnie. Stąd komórki jego ciała muszą się szybciej rozwijać, ale wiąże się to z tym, że później szybciej się też starzeją.”
Aria: Coś mi się w tym wszystkim nie podoba.
Suita: Co?
Aria: Jeszcze nie wiem. Myślę.
Suita: Twierdzą również, że psy ważące powyżej 35 kg stają się seniorami w 5 roku życia, a psy ważące poniżej 7 kg staja się seniorami ok. 10 roku życia i mogą liczyć na 18 – 20 lat życia.
Aria: W biologii uznaje się za pewnik, że zwierzęta mniejsze mają mniejszą objętość i znacznie szybszą przemianę energetyczną, ale nie bardzo wiem dlaczego.
Suita: Ha. To proste. Istnieje tzw. wzór Kleibera, który określa w kJ (kilodżule) metabolizm bazowy (BMR) w zależności od wagi ciała zwierzęcia W podanej w kg:
Zwierzak o wadze 7 kg potrzebuje dziennie: kcal (kilokalorii):
Zwierzak o wadze 70 kg potrzebuje dziennie kcal (kilokalorii):
Aria: Masa wzrasta dziesięciokrotnie, ale zapotrzebowanie energetyczne tylko 5,6 razy?
Suita: Tak. Czyli ciasteczko, które daje nam Pan znaczy dla nas mniej niż Pani sądzi. Mam nadzieję, że to przeczyta.
Zwierzak mały potrzebuje 301/7 = 43 kcal na każdy kilogram masy ciała
Zwierzak duży potrzebuje 1695/70 = 24 kcal na każdy kilogram wagi ciała
BMR zależy też oczywiście zależy od trybu życia i od rodzaju pokarmu. Koszty trawienia białek wynoszą 30% BMR, a koszty trawienia tłuszczu i węglowodanów 3 – 5% BMR. Metabolizm zależy też od temperatury ciała, a koszty jej utrzymania zależą od objętości ciała.
Mniejsze zwierzęta mają relatywnie większą powierzchnię, a więc wyższe zużycie energii.
Ryjówka o wadze kilku gram musi dziennie znaleźć i zjeść pokarm o masie co najmniej równej masie jej ciała.
Aria: Czyli małe psy powinny żyć szybciej i umierać wcześniej niż duże psy. A jest odwrotnie. Dlaczego?
Suita: Tego nikt nie wie. W badaniach tysięcy psów z 74 ras przyjęto trzy hipotezy. Większe psy mogą umierać młodziej od mniejszych, ponieważ:
1) wcześniej starzeją się,
2) pojawia się szybsze zagrożenie śmiercią,
3) tempo starzenia się jest zwiększone.
Aria: Porównywanie dzikich zwierząt podlegających selekcji naturalnej z osobnikami sztucznie hodowanych ras, żyjącymi w kontrolowanych warunkach to głupota. Małe zwierzaki żyją wśród ludzi, w lepszych warunkach niż większe, które częściej żyją na podwórzach. Kontakt z pasożytami, kleszczami, wirusami, bakteriami, zmienną pogodą – szybko prowadzi do chorób i śmierci. U zwierzaka dużego i żyjącego na podwórku, trudniej zauważyć chorobę, pomoc przychodzi później.
Suita: Ponadto hodowlane procesy genetyczne prowadzą do skrócenia telomerów i to jest prawdopodobnie czynnik decydujący.
Aria: Ponadto duży i ciężki pies to większe obciążenia dla wszystkich układów przy jedzeniu, chodzeniu, skakaniu, etc. Taki pies jest o wiele mniej sprawny od małego psa.
Suita: Sądzisz, że szybszy metabolizm nie ma znaczenia w przypadku nienaturalnych, kontrolowanych warunków?
Aria: Właśnie. Gdyby ludzie wypuścili psy do lasu te największe i najmniejsze najszybciej by zginęły i zostałyby te najbardziej podobne do wilków i żyjące podobnie długo..
Suita: Może być jeszcze inaczej. Jesteśmy małe i potrzebujemy dużo energii. Ale nie musimy tracić energii na zdobywanie tego pożywienia. A ponieważ jemy go mało chłoniemy mało toksyn, trucizn i innych. A im większy zwierzak, tym więcej zjada szkodliwego jedzenia. Skutki się kumulują.
Aria: Może i masz rację. Ale i tak nie rozstrzygniemy tematu, więc dajmy sobie spokój.
Suita: A jakiś generalny wniosek? Szczekamy razem.
Aria: Małe jest piękne!
Suita: Czas na jedzonko!
Aria i Suita: He, he, he.
O znaczeniu ciasteczek dawanych przez pana to pogadamy jak Suicia przestanie mieć nadwagę…
Przyganiał kocioł garnkowi …