Aria: Suita, co czytasz?
Suita: Artykuł sprzed 11 dni.
Aria: Jeśli jest tam coś o psach – to szczekaj.
Suita; Na początku rozważana jest myśl, skąd się wzięły psy?
Aria: Pochodzimy od wilków. Mamy 246 genów różniących psy od wilków. Geny kodują głównie cechy charakteru i wygląd. Psy mają też geny trawienia skrobi, która jest zawarta w owocach, nasionach, korzeniach, liściach, bulwach, kłączach roślinnych.

Pies
Pies

Suita: Kartofelki. Jasne. Jesteś dobrze poinformowana. Wilk na naszej diecie z pewnością długo by nie pociągnął.
Aria: I co jeszcze jest w artykule?
Suita: Skąd psy wiedzą, kiedy właściciel wraca do domu?
Aria: Bzdety. Infradźwięki. Ludzie ich nie słyszą, ale my wiemy, że każdy samochód ma swoiste brzmienie silnika. Ponieważ infradźwięki przenoszą się na zawrotne odległości – pies może kilkanaście minut wcześniej wiedzieć, że właśnie ten samochodzik wraca do domu.
Suita: Skąd wiesz, że wykrywamy dźwięk silnika, a nie np. obecność właściciela?
Aria: Bo oszczekujemy obcy samochód, którym właśnie nasz właściciel niespodziewanie wrócił do domu.
Suita: Jasne. Wiem. Tak tylko pytałam.
Aria: No i oczywiście rutyna. Ludzie często wracają niemal dokładnie o tych samych porach do domu.
Suita: Nie potrzebujemy zegarków, żeby wiedzieć, która jest godzina i czy Pan się spóźnia czy nie. W artykule podkreślają role węchu w śledzeniu zmian czasu.
Aria: No… Zapachy zmieniają się wraz ciśnieniem i temperaturą i z wraz z porami roku.
Suita: W artykule jest jeszcze info, że psy też chorują na depresję oraz że psy potrafią rozróżniać znaczenie bardzo dużej liczby słów – suczka Chaser znała 1022 słowa.
Aria: Oczywiście. Pies to też (prawie) człowiek. Wystarczy dać mu prawdziwą szansę.
Suita: A sam artykuł był rozmową na temat książki: “Psie story. Historia niezwykłej przyjaźni człowieka z psem”. Przeczytamy?
Aria: Nie. Po co? Wiemy wszystko to po co miałybyśmy sobie jeszcze zamulać umysł?
Suita: Też tak myślę. Czuję się dyskryminowana.
Aria: Dlaczego?
Suita: Są książki o psach dla ludzi, a jeszcze nie słyszałam o książce o ludziach dla psa!
Aria i Suita: He, he, he.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *