Aria: Suita, co czytasz?
Suita: Dzisiejszy artykuł.
Aria: Jeśli jest tam coś o psach – to szczekaj.
Suita: Historia zaczyna się 21 maja 1925 r. Pies Hachiko rasy akita, jak co dzień wychodzi na stację kolejową na spotkanie swojego Pana. Ale Pan miał wylew krwi do mózgu i zmarł.
Aria: Ojej!
Suita: Do 8 marca 1935 r. pies Hachiko (oficjalnie opiekował się nim ogrodnik jego pierwszego pana), codziennie przychodził na stację. Tego dnia Hachiko zmarł na raka i robaczycę narządów wewnętrznych.
Jeszcze za jego życia wystawiono mu pomnik. Wiele osób przyjeżdżało specjalnie aby spotkać psa, czy poczęstować go smakołykami. Zmarł na stacji, gdy po raz kolejny czekał na powrót pana. Jego szczątki trafiły w części do muzeum, a część pochowano przy grobie jego pierwszego i jedynego pana.
Aria: Stał się symbolem wierności.
Suita: Jest wspominany w wielu artykułach. Ma własne hasło w Wikipedii. Poświęcono mu 2 książki dla dzieci. Nakręcono filmy inspirowane jego historią.
59 lat po śmierci psa miliony słuchaczy zgromadziły się przed odbiornikami radiowymi, aby posłuchać szczekającego Hachiko. Było to możliwe za sprawą odzyskanych fragmentów starego nagrania, które uległo zniszczeniu. Po wielkiej kampanii reklamowej zostało ono wyemitowane 28 maja 1994 r. i było dowodem nieustannej popularności wiernego psa.
Aria: To była prawdziwa miłość i wierność.
