Aria: Suita, co czytasz?
Suita: Jakiś dawniejszy artykuł bez daty.
Aria: Jeśli to coś o psach to szczekaj.
Suita: Artykuł jest o empatii ludzi w stosunku do zwierząt domowych.
Aria: Co to jest empatia?
Suita: Empatia to umiejętność wczucia się w uczucia i emocje innych osób i zwierząt oraz zrozumienia ich, spojrzenia na świat z ich perspektywy.
Aria: Już rozumiem. Empatia jest największa, gdy tej istocie dzieje się krzywda.
Suita: Właśnie tak. Przeprowadzano wyniki na temat empatii w stosunku do zwierząt.
Aria: A wyniki?
Suita: Sama przeczytaj.
Aria: Nie wygłupiaj się. Masz naturalny talent do tworzenia podsumowań i wyciągania wniosków.
Suita: A ty talent do komplementów. Ale niech ci będzie:
- Ludzie bardziej emocjonalnie reagują na krzywdę zwierząt niż na krzywdę ludzi
- Ludzie tym bardziej emocjonalnie reagują na krzywdę ludzi (lub zwierząt) im młodsze są krzywdzone osoby (zwierzęta)
- Wiek osobnika krzywdzonego ma większe znaczenie niż gatunek, do którego należy
- Kobiety podobnie reagują na krzywdę dzieci jak i zwierząt. Psy traktują – jak to barwnie ujęto – jako ‘futrzane niemowlęta’
Aria: Bardzo ciekawe wnioski.
Suita: Tak. Pisałyśmy kiedyś o akcji ‘Burek sam nie poprosi o pomoc’. Im ofiara jest bardziej bezradna, bezbronna i bardziej niezdolna do samodzielnego zadbania o siebie – tym większa empatia ludzi do ofiary.
Aria: Po prostu ewolucja. Im starszy osobnik tym ‘mniej warty’ dla ewolucji. Dlatego dzieci i szczenięta są takie ładne – aby wzbudzać empatię, zmniejszać agresję i zwiększyć szansę na przeżycie.
Suita: Niestety ciągle jest mnóstwo ludzi pozbawionych empatii.
Aria: Nauczą się, gdy im samym będzie działa się jakaś krzywda.
Suita: Świetnie to podsumowałaś. Własne cierpienie jest świetnym nauczycielem empatii.
Aria i Suita: Empatii można się nauczyć.