Aria: Suitka, co czytasz?
Suita: Bajkę Spotkanie z Feniksem.
Aria: Jeśli jest tam coś o psach – to szczekaj.
Suita: Jest tam pies – ale musisz sama przeczytać.
…
Aria: Fajna bajka, ale za mało jest o psie.
Suita: A mnie wydaje się, że jest tyle ile trzeba. Nutka jest mądra i robi to co należy do psa. To jest bajka o spotkaniu dziewczynki z Feniksem, a nie przygody Nutki. Nutka jest tylko tłem.
Aria: Odniosłam wrażenie, że Nutka, tak jak my, wie i rozumie więcej niż o tym szczeka.
Suita: Może Nutka będzie występować również w innych bajkach.
Aria: Mam nadzieję. Dowiedzieliśmy się o niej tak mało. Nie wiemy nawet czy jest rasowa, czy nie? Nie wiadomo jak wygląda, czy jest duża, jaką ma sierść, czy ma łaty? Jak dawno jest z ludźmi i ile ma lat? Jakie ma przyzwyczajenia? Co lubi, a czego nie? Czy mieszka na podwórku w budzie, czy z ludźmi w domu? Czy ma swoją, jej tylko znaną, dziurę w płocie?
Suita: Z czasem wszystkiego się dowiemy. Ja już polubiłam Nutkę.
Aria: Ja też. I czekam na następną bajkę, w której wystąpi.
Suita: To dziwne.
Aria: Co jest dziwne?
Suita: Miałyśmy pisać o sobie i o innych psach. A zaczynamy się zajmować psami z bajki. Może zaraz zaczniemy pisać o psach z filmów …
Aria: Czemu nie? Każdy pies, z bajki, czy nie, jest godny uwagi i opisania.
Suita: Nie możemy pisać o wszystkich psach!
Aria: Dlaczego nie? Ludzie cały czas czytają wszystko co napiszemy. Więc chyba lubią czytać o psach. Lepiej czytać wiadomości z życia, gdzie realnym psom dzieje się krzywda, czy może lepiej czytać bajki o mądrych i zabawnych zwierzakach?
Suita: Może masz rację. Ludzie w życiu mają dość prawdy, krzywd i nieszczęść. Wiekszość ludzi oczekuje dobrych nowin i historii – prawdziwych czy nie – które się dobrze kończą.
Aria: Nutka przeżyła ciekawą przygodę i wróciła szczęśliwie do domu wraz ze swoją panią.
Aria i Suita: Autorze, czekamy na dalszy ciąg …
