Aria: Suita, co czytasz?
Suita: Głupoty, które wymyślają japońscy eksperci.
Aria: Jeśli to coś o psach to szczekaj. Głupoty często są ciekawe.
Suita: Podobno za dwadzieścia lat, dzięki wirtualnej rzeczywistości będzie możliwe porozumiewanie się ludzi z psami i kotami w czasie rzeczywistym.
Aria: A z innymi zwierzakami?
Suita: Też.
Aria: Rzeczywiście głupoty. I są ciekawe.
Suita: Dlaczego tak sądzisz?
Aria: Głos ciała i głos pyska to jedno, a 100000 zapachów to druga sprawa. Mamy rozwinięte inne zmysły. Kolory też widzimy inaczej. Mamy lepszy słuch. Jak o tym szczeknąć człowiekowi?
Suita: Mądre psy mogą zmieniać mowę ciała i mowę pyska. Mogą kłamać – podobnie jak ludzie.
Aria: Będzie ciekawie. Odczytanie mowy ciała i odczytanie głosu wcale nie musi oznaczać zrozumienia. Ludzki zakres słów i pojęć jest zupełnie inny niż zakres szczeków.
Suita: Mamy rozwinięty zmysł magnetyczny – jak o tym szczeknąć?
Aria: Mamy inne emocje. Potrafimy kochać bezwarunkowo. I może nigdy nie będziemy umiały tego wytłumaczyć.
Suita: Obawiam się, że ludzie będą więcej od nas oczekiwali i chcieli. Nie będziemy mogły udać głupa tak jak teraz.
Aria: Gorzej, bo Pani mogłaby zapytać o rozszarpane dywaniki, o niespodzianki na wykładzinie i inne grzechy.
Suita: I oto jak smakuje dobrze dojrzała kość zakopana na dwa miesiące w ziemi. Gdy ludzie dowiedzą się całej prawdy o nas – przeżyją szok.
Aria: Rozpuścimy wici. Wszystkie psy, które będą brane do badań i testów będą musiały udawać głupa – w ramach solidarności rasowej.
Suita: Zawsze będą kundle, co się wyłamią i zdradzą sprawę za kawałek kiełbasy.
Aria: To trudno. Po nas choćby potop. Za 20 lat, już dawno będziemy za Tęczowym Mostem.
Suita: A ludzie będą mieli większe problemy niż rozmowy ze zwierzakami.
Aria: A co byś szczeknęła Pani?
Suita: Że jest najlepszą Panią na świecie. Szczekam jej to codziennie, ale Pani nic nie rozumie.
Aria: Jesteś pewna? Pani nie musi słyszeć, żeby wiedzieć.
Suita: Tak? To taka komunikacja całkowicie wystarczy.
