Aria: Suita, zauważyłaś, że wczoraj wymyśliłaś nową rachubę czasu?
Suita: Jaką znowu nową rachubę czasu?
Aria: Szczekałaś o ‘przekoronawirusowej erze’.
Suita: No i co z tego?
Aria: Można by wprowadzić skróty ‘p.e.k.’ – ‘przed erą koronawirusa’ oraz ‘e.k.’ – ‘era koronawirusa’.
Suita: Może się nie przyjąć. Ludzie nie będą wiedzieli co to znaczy, będą się denerwować. Zresztą wszyscy przyzwyczaili się już do ‘n.e.’ i ‘p.n.e.’ i nie będą chcieli zmian.
Aria: Przyzwyczają się. Ale używane są też równoważne BC, czyli before Christ (przed Chrystusem) oraz AC, czyli after Christ (po Chrystusie) albo AD, czyli Anno Domini (rok Pański). Są też powszechnie znane skróty C.E. (current era, n.e) oraz B.C.E. (before current era, p.n.e.). Trzeba uważać, gdyż ACN albo A.C.N. albo a.C.n. jest skrótem ante Christum natum – znaczy ‘przed urodzeniem Chrystusa’.
Suita: No i?
Aria: Można by używać BCo albo ACo, gdzie Co oznaczałoby ‘covid’ albo ‘coronavirus’. Jest proste i oczywiste.
Suita: To już może się przyjąć. Takie odgraniczenie czasu przed koronawirusem i po koronawirusie może być użyteczne dla wielu celów.
Aria: Mogłoby być używane w tekstach poświęconych medycynie.
Suita: W pamiętnikach, dziennikach i kronikach zarazy.
Aria: W literaturze fantastyczno-naukowej.
Suita: W polityce i rozmowach o gospodarce.
Aria: We wspomnieniach rodziców opowiadanych dzieciom.
Suita: Możesz podać jakiś przykład?
Aria: “Kroniki Arii. Piszę te słowa na początku ery koronawirusa. Urodziłam się w roku 4 BCo. Aktualnie jest rok 1 ACo”.
Suita: Podsumujmy.
- p.e.k. albo BCo – oznacza ‘przed erą koronawirusa’ albo ‘przed koronawirusem’
- e.k. albo ACo – oznacza ‘w erze koronawirusa’ albo ‘w czasach koronawirusa’
Aria: Będziemy sławne?
Suita: Jeśli, to pewnie nie z tego powodu. Sławne to byłybyśmy, gdyby kiedyś powstała nowa rachuba czasu AA i BA albo AS i BS.
Aria: Wiesz? Chyba nie chcę mieć aż takiego wpływu na świat, żeby honorowano mnie w ten sposób.
Suita: Pani już dawno nas wołała. Nie chciałabym, aby era ‘przed śniadaniem’ zamieniła się w erę ‘po śniadaniu’, w której będziemy miały pusty brzuszek.
Aria: Gnajmy do kuchni.
Suita: Gnajmy. Z pełnym brzuszkiem filozofuje się o wiele lepiej.
